Bemiddelen vereist geen vakkennis

Er komt een diplomaplicht voor adviseurs. Terecht natuurlijk. Maar hoe zit het met bemiddelaars? Over welke vakkennis moeten zij beschikken? Naar mijn idee geen. Althans niet als zij uitsluitend bemiddelaar zijn. Mocht de minister daar anders over beslissen dan zouden dezelfde eisen ook voor verzekeraars en banken moeten gelden. Gelijk speelveld, toch?

 

Adviseren niet verplicht

In de Wft is ‘adviseren’ niet verplicht. Nagenoeg alle direct writers en ook een aantal andere financieel dienstverleners wil die adviesrol ook niet. In elk geval niet voor de meeste producten die zij voeren. Deze partijen bieden de klant informatie over hun producten via een callcenter, internet, e-mail of post. En vervolgens moet de klant het zelf maar uitzoeken.

 

Bemiddelen in de meest kale vorm

Dergelijke elementaire dienstverlening kan een bemiddelaar ook verlenen. Simpel gezegd: dozen schuiven. Desgewenst van verschillende merken. Een bemiddelaar kan tegen zijn klanten zeggen: “Ik adviseer niet, ik bemiddel alleen. Ik heb allerlei financiële producten op de plank liggen met bijbehorende informatiefolders en een stapel aanvraagformulieren. Als u een product wilt, dan zegt u dat en dan vullen wij samen het aanvraagformulier in. Ik regel dan de rest”. Kortom: bemiddelen in de meest kale vorm, zoals een direct writer dat ook kan doen. De toegevoegde waarde van die bemiddelaar is beperkt tot datgene dat veel klanten missen bij de grote financieel dienstverleners: het persoonlijke contact, de aanwezigheid, de bereikbaarheid. Als de klant verdere informatie wil, dan geeft de bemiddelaar de vragen van de klant door aan de aanbieder (bank of verzekeraar). En als deze geantwoord heeft, geeft hij die antwoorden weer door aan de klant.

 

Anonieme dienstverlening 

Zitten klanten daarop te wachten? Nee, niet alle klanten. Klanten die echt een fatsoenlijk financieel advies willen, moeten niet bij zo’n bemiddelaar zijn. Net zo min als bij een direct writer. Maar er zijn ook klanten die een dergelijk aanbod wel aanspreekt. Klanten die misschien wel op internet terecht zouden kunnen, maar die (net als ikzelf overigens) een bloedhekel hebben aan de volslagen anonimiteit van de dienstverlening waar je dan in terecht komt. Met betaalde informatienummers, waarbij je om-u-beter-van-dienst-te-zijn in een keuzemenu terecht komt, waar je na lang wachten met foute muziekjes elke keer een andere anonieme medewerker aan de lijn krijgt, die het antwoord ook niet weet en die ook niet terugbelt. En je vraag per e-mail stellen helpt ook niet, want die vragen worden niet beantwoord. (Nee: u hoort mij niet zeggen dat alle internetaanbieders dat zo doen; u hoort mij wel zeggen dat veel klanten die perceptie hebben en zoals met veel vooroordelen: die zijn wel ergens op gebaseerd.)

 

Bemiddelaars hoeven geen vakkennis te hebben

Kortom: bemiddelaars die alleen bemiddelen, hoeven geen vakkennis te hebben. En bemiddelaars die daar een beetje informatie aan toevoegen, moeten een beetje vakkennis hebben. Daar past geen ‘adviesdiplomaplicht’ bij. De minister van Financiën kan niet met een uitgestreken gezicht praten over een gelijk speelveld als medewerkers van niet-adviserende verzekeraars niet aan een diplomaplicht zijn gebonden en medewerkers van niet-adviserende bemiddelaars wel.

 

Dik van Velzen